(sł. polskie – Krys Day)
tytuł oryg. „I Can‘t Tell” (muz./sł. – Sebastian Graalfs, David Jost, Ian O’Brien-Docker)
To ostatnie minuty nim wyjdziesz stąd
przyszło mi na myśl nie wiem skąd
spakowana, wolna niczym ptak
jeszcze jesteś, miłości już brak
W klatce zamknąłbym Cię
klucz wyrzucił gdzieś
wysadził na wyspie, wokół tylko morze jest
zakuł w kajdany, z kulą u stóp
lecz wiem, że nie ma sensu Cię trzymać tu
tak jest, że
Nie powstrzymam słońca od zachodu dnia
nie powstrzymam nocy, by nie gubiła gwiazd
nie powstrzymam lata, gdy jesień tuż, tuż
nie poproszę Ciebie byś została tu
Nie powstrzymam chmur, gdy chcą wylać deszcz
burzy oceanu, od nadmiaru łez
nie powstrzymam czasu, gdy przemija dzień
tak nie zmuszę Ciebie, by pokochać mnie
Patrzę przez okno, ulice ciemne są
łapię oddech, odkładam broń
późno by walczyć, poddaję się
nikt nie może powstrzymać Cię
W klatce zamknąłbym Cię
chiński mur postawił czy
całował dzień i noc
jak wołasz nikt nie słyszałby
przekupił policję
by pilnowała Cię
lecz gdy miłość się ulatnia nie zatrzymasz jej
tak jest, że
Nie powstrzymam słońca od zachodu dnia
nie powstrzymam nocy, by nie gubiła gwiazd
nie powstrzymam lata, gdy jesień tuż, tuż
nie poproszę Ciebie byś została tu
Nie powstrzymam chmur, gdy chcą wylać deszcz
burzy oceanu, od nadmiaru łez
nie powstrzymam czasu, gdy przemija dzień
tak nie zmuszę Ciebie, by pokochać mnie
A teraz, gdy zamykasz drzwi
i tak wiem, że nie zmienię już nic
ogromna przepaść między nami
nie od dziś
